512-720-019 | 608-460-403 | 506-023-675 kontakt@multirach.com

RYCZAŁT EWIDENCJONOWANY

W ramach usługi oferujemy:

  • prowadzenie ewidencji podatkowej  ryczałtu  ewidencjonowanego,
  • prowadzenie rejestru zakupu i sprzedaży VAT,
  • prowadzenie ewidencji środków trwałych,
  • sporządzanie deklaracji podatku dochodowego od osób fizycznych,

 

 

Ryczałt ewidencjonowany jest uproszczoną formą opodatkowania działalności gospodarczej. Podatek płaci się od przychodu, bez możliwości pomniejszania go o koszty jego uzyskania. Mogą z niego skorzystać wszyscy przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą w formie indywidualnej lub spółki osobowej. Kiedy taka forma rozliczeń z fiskusem się opłaca?

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

By móc rozliczać się na zasadzie ryczałtu ewidencjonowanego od początku istnienia firmy, należy złożyć pisem­nie oświadczenie o wybo­rze tej formy opodatkowania. Kieruje się je do naczelni­ka urzędu skarbowego, właściwe­go według miejsca zamieszkania, w terminie do dnia poprzedzające­go dzień rozpoczęcia działalności – nie później jednak niż w dniu uzy­skania pierwszego przychodu. Możliwy jest również bezpośredni wybór rozliczania ryczałtem przychodów z działalności na wniosku rejestracyjnymCEIDG-1. Kontynuując działalność w la­tach następnych nie trzeba już składać żadnych oświad­czeń. Chy­ba, że ktoś zrezygnuje z ryczałtu, aby wybrać inną formę opodat­kowania. Natomiast, jeżeli przejście na ryczałt ewidencjonowany ma nastąpić już w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej, do naczelnika urzędu skarbowego należy złożyć oświadczenie naj­później do 20 stycznia danego roku kalendarzowego. W przypadku, gdy działalność jest lub ma być prowadzona w formie spółki, oświadczenie takie powinni zło­żyć wszyscy wspólnicy – każdy w swoim urzędzie skarbowym, właściwym według miejsca za­mieszkania.

Kto nie może rozliczać się ryczałtem?

Nie każdy przedsiębiorca może rozliczać się z urzędem skarbowym na zasadzie ryczałtu ewidencjonowanego. Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z poźn. zm.), z grona uprawnionych podatników wyklucza bowiem wszystkich tych, którzy:

  • prowadzą: aptekę, lombard, kantor, działalność w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych, działalność w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych,
  • udzielają pożyczek pod zastaw,
  • prowadzą spółkę wspólnie z małżonkiem lub ten sam rodzaj działalności gospodarczej co małżonek,
  • wytwarzają wyroby opodatko­wane podatkiem akcyzowym (z wyjątkiem energii elek­trycznej z odnawialnych źró­deł energii),
  • wykonują wolne zawody (z wyjątkiem zawodu lekarza wszystkich specjalności, tech­nika dentystycznego, felczera, położnej, pielęgniarki, tłuma­cza oraz nauczyciela w zakre­sie świadczenia usług edu­kacyjnych, polegających na udzielaniu lekcji na godziny),
  • wykonują usługi wymie­nione w załączniku nr 2 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osią­ganych przez osoby fizyczne (m.in. reklamowe, pośred­nictwa finansowego, detek­tywistyczne i ochroniarskie, wykonywania fotografii reklamowych i podobnych),
  • rozpoczynają działalność samodzielnie lub w formie spółki, jeżeli podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników, przed rozpoczęciem działalności w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym rok podatkowy, wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres działalności podatnika lub spółki.

Ryczałtu nie może opłacać również osoba, która była lub jest zatrudniona na umowę o pracę, a zamierza prowadzić własną działal­ność i wykonywać w jej ramach – na rzecz byłego lub obecnego pra­codawcy – takie same czynności, jakie w ostatnich dwóch latach podatkowych, wykonywa­ła w ramach stosunku pracy. W przypadku, gdy podatnik lub spółka dokona sprzedaży towarów handlowych lub wyrobów, albo też uzyska przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, traci prawo do ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i – poczynając od dnia uzyskania tego przychodu do końca roku podatkowego – musi opłacać podatek dochodowy na ogólnych zasadach. Kontynuując działalność w la­tach następnych, można pozostać przy ryczałcie tylko wtedy, gdy przychód z działalności gospodar­czej nie przekroczył w roku po­przednim równowartości 150 tysięcy euro. Jeśli działalność jest prowa­dzona w formie spółki, kwota ta dotyczy sumy przychodów wspól­ników. Te same zasady stosuje się odpowiednio do wszystkich firm, które chcą zmienić formę swojego opodatkowania na ryczałt.

Ewidencja przychodów dla ryczałtu

Rozliczanie dochodów na zasadzie ryczałtu ewidencjonowanego, wymaga prowadzenia uproszczonej księgowości w postaci ewidencji przychodów. Prowadzi się ją odręb­nie na każdy rok podatkowy. W ewidencji przychodów ujmuje się wyłącznie przychody z pro­wadzonej działalności gospodar­czej. Nie ma natomiast potrzeby ewidencjonowania kosztów, gdyż przy tej formie opodatkowania nie bierze się ich pod uwagę przy ustalaniu wysokości podatku. Trzeba jed­nak gromadzić i przechowywać dowody zakupu towarów, na wypadek kontroli urzędu skarbowego.

Natomiast jeżeli chodzi o sam sposób prowadzenia ewidencji przychodów, to ustawodawca dopuszcza możliwość ewidencjonowania sprzedaży zarówno odręcznie, jak i przy pomocy specjalistycznych programów komputerowych. W obu przy­padkach musi być jednak zachowany jednakowy wzór jej tworzenia (np. układ rubryk). O jej założeniu nie trzeba informować urzędu skarbowego. Wyjątek stanowi sytuacja, w której prowadzenie ewidencji przychodów zlecane jest zewnętrznym biurom rachunkowym. Wówczas w terminie 7 dni licząc od daty zawarcia umowy z biurem rachunkowym należy w formie pisemnej zgłosić do urzędu skarbowego wszelkie dane dotyczące miejsca przechowywania ewidencji (wniosek aktualizacyjny CEIDG-1). W przypadku samodzielnego prowadzenia ewidencji, należy ją przechowywać w miejscu wykonywa­nia działalności lub w miejscu wskazanym jako siedziba firmy.

Wykonując działalność gospo­darczą opodatkowaną w formie ryczałtu, poza ewidencją przychodów należy prowadzić także inne ewidencje, takie jak ewidencja środków trwałych, ewidencja wyposażenia czy ewidencja zatrudnienia. Konieczne jest to jednak tylko wówczas, gdy firma posiada składniki majątku trwałego lub zatrudnia pracowników.